Geschiedenis
Standard Luik, uit Wikipedia, de vrije encyclopedie, is een Belgische voetbalclub uit Luik. De club draagt stamnummer 16 en speelt zijn thuiswedstrijden in het Stadion Sclessin. De ploeg speelt in rood-witte uitrusting en wordt ook wel de ‘Rouches’ genoemd. Standard pakte bij de mannen tienmaal de landstitel en acht keer de Beker van België. Eenmaal speelde de club een Europese finale. Standard is de eersteklasser die het langst onafgebroken in deze klasse actief is: sinds de promotie in 1921 is Standard nooit meer uit de hoogste afdeling gezakt. In het Belgische voetbal is de club met de meeste landstitels.
Oprichting
Standard Luik, destijds Standard Football Club, werd in 1898 opgericht door studenten van het Saint-Servaiscollege en de club sloot aan bij de KBVB. De naam werd gekozen na een stemming. Standard haalde het met één stem voor Skill. De naam werd geïnspireerd door de legendarische Franse voetbalclub Racing Club de Paris, die in deze tijd al enkele landstitels had binnen gehaald en onklopbaar leek. In 1899 werd de naam gewijzigd naar Standard FC Liégeois. De club speelde in het begin van de 20ste eeuw in de juniorenreeks. In 1903 speelde men in de Tweede Afdeling. Luik werd tweede in de Luikse reeks na de tweede ploeg van White Star AC en mocht zo niet naar de nationale eindronde van de Eerste Afdeling (later de Jupiler Pro League). In 1904/05 won de club wel de Luikse reeks en mocht men naar de eindronde van de Eerste Afdeling, vooralsnog zonder succes. De volgende seizoenen haalde men telkens de eindronde en de ploeg werd telkens sterker. Dit resulteerde in 1909 uiteindelijk in de eerste kampioenstitel in de finale van de Eerste Afdeling, het tweede nationale niveau.
Beginjaren
In hun eerste seizoen in de Belgische First Division eindigde men met 13 punten op een gedeelde voorlaatste plaats, samen met Beerschot AC. Op 23 mei 1914 moest een testmatch beslissen wie voorlaatste zou worden. Standard verloor met 2-0 en degradeerde zo opnieuw. De Eerste Wereldoorlog brak echter uit en gedurende vijf jaar werd geen officiële competitie ingericht. Pas vanaf 1919 ging men weer van start. Standard eindigde meteen tweede in de Eerste Afdeling, na streekgenoot CS Verviers. Het seizoen erop pakte de club al meteen weer de titel, en na twee seizoenen in de Eerste Afdeling keerde de club weer terug naar het hoogste niveau. Sinds deze promotie in 1921 zou Standard onafgebroken op het hoogste niveau blijven spelen.
Eerste successen
Standard speelde een aantal knappe seizoenen afgewisseld met verschillende moeilijke seizoenen. Uiteindelijk werd men in 1952 voor het eerst de landskampioen. Standard bleef nu een Belgische topclub en pakte in het decennium van 1961 tot 1971 nog vijfmaal de titel, waaronder driemaal op rij op het eind van de jaren 60. Ook in de Beker van België was men enkele malen succesvol. In 1982 was Standard dichtbij Europa, waar men doorstootte tot de finale. Deze werd echter op 12 mei 1982 verloren van Anderlecht met 2-1. Ook in 1983 pakte men weer de landstitel.
Affaire Waterschei
In 1984 brak de Waterschei affaire uit, waarbij een aantal clubs, waaronder Standard, omgekocht werden om het kampioenschap van België te behalen. Bij Standard waren verschillende bekende spelers betrokken, waaronder Michel Preud’homme. Trainer Paul Van Himst verhuisde naar Schotland om aan strafvervolging te ontkomen. Standard verloor heel wat van zijn glans, zakte sportief en financieel weg tot een subtopper en bleef de volgende decennia afwisselende resultaten neerzetten. In 1993 werd terug een eerste succes behaald na wisselvallige seizoenen. De beker van België werd gewonnen na een 2-0 winst tegen RC Mechelen.
Periode d’Onofrio
In 1998 zocht voorzitter Robert Goethalts nieuwe investeerders voor de slapende reus, en vond die bij spelersmakelaar Jean-Marc Guillou en vooral bij diens goede vriend Luciano D’Onofrio. Hoewel D’Onofrio nooit officieel deel uitmaakt van het organigram van Standard, noch als investeerder te boek staat, werd het snel duidelijk dat hij de sterke man was achter het nieuwe Standard. Zijn nauwe banden met clubs als Arsenal FC en FC Porto zorgden ervoor dat Standard gunstige transfers kon verrichten in beide richtingen, onder meer van Alioune Toure en Julio Cesar. Daarnaast hertekende de club volledig haar jeugdopleiding, onder leiding van Robert Louis-Dreyfus, wat in 2007 resulteerde in de Académie Robert Louis-Dreyfus.
De wedstrijd tegen FC Barcelona
In 2004/05 haalde Standard een internationale klasbak in huis. In januari 2006 won hij met 2-1 van FC Barcelona. Deze wedstrijd was een gedenkwaardige ervaring voor de supporters en
Frequently Asked Questions (FAQ’s)
Q1: Wanneer is Standard Luik opgericht?
A1: Standard Luik is in 1898 opgericht door studenten van het Saint-Servaiscollege.
Q2: Wat is de bijnaam van Standard Luik?
A2: De bijnaam van Standard Luik is ‘Rouches’.
Q3: In hoeveel Europese finales speelde Standard Luik?
A3: Standard speelde eenmaal een Europese finale.
Q4: In welk stadion speelt Standard Luik thuis?
A4: Standard speelt zijn thuiswedstrijden in het Stadion Sclessin.
Q5: In totaal hoeveel landstitels pakte Standard Luik?
A5: Standard pakte bij de mannen tienmaal de landstitel en acht maal de Beker van België.
Q6: Welke club heeft de meeste landstitels in Belgisch voetbal?
A6: Standard is de eersteklasser die het langst onafgebroken in deze klasse actief is en de club met de meeste landstitels in Belgisch voetbal.
Q7: Naar welke Franse voetbalclub was de naam Standard FC Liégeois geïnspireerd?
A7: De naam was geïnspireerd door de legendarische Franse voetbalclub Racing Club de Paris.
Q8: Wat was het eerste succes van Standard Luik?
A8: Hun eerste succes was in 1909, toen ze de titel wonnen in de finale van de Eerste Afdeling, het tweede nationale niveau.
